به گزارش مشرق، یکی از تیم‌های باشگاهی که ایرانیان نامش را زیاد شنیده‌اند، شارلروای بلژیک است. شارلروا در آخرین بازی این فصل خود با یک پیروزی شیرین، نقطه آخر خط را روی کاغذ فصل حک کرد. در این پیروزی ۲ بر صفر سهم یونس دلفی خوش‌تکنیک یک گل و یک پاس‌گل بود. دلفی برخلاف چند بازی گذشته این بار در ترکیب اصلی تیمش بود و البته علی قلی‌زاده که مدت‌هاست به خاطر مصدومیت خبری از او نیست در فهرست اولیه تیم نیز حضور نداشت. این تیم، میزبان تیم رده پنجمی یوپن بود و دلفی که برای پنجمین بار به میدان رفته بود، در این بازی موفق به گلزنی شد و با پاس گل زیبای خود نیز خوش‌درخشید. به این ترتیب شارلروا در رده اول گروه پلی‌آف متشکل از ۶ تیم دوم جدول ایستاد. گروه نخست مربوط به ۶ تیم بالای جدول بود و شارلروا در واقع در رده هفتم لیگ بلژیک قرار گرفت. دلفی در فصلی که گذشت بارها با پدیده مصدومیت دست‌وپنجه نرم کرد و البته از این لحاظ بدشانس بود و حق دارد از این معضل به‌عنوان بهانه‌ای جدی برای برخی ناکامی‌ها نام ببرد. در هر حال این جوان خوش‌آتیه، موفق شد خود را به تیمش تحمیل کند و از نیمکت‌نشینی آزاردهنده اول فصل فاصله بگیرد.
بیشتر بخوانید:
فراز و فرود ایرانی‌ها در هفته پایانی لیگ‌های خارجی
بیشترین مدت زمان مصدومیت دلفی به اندازه دو هفته طول کشید و همین برای دور ماندن وی از درخشش مداوم و مستمر، کافی بود. پسر جنوب ایران در لباس شارلروای بلژیک، هویت خود را در قلب شوش فراموش نکرد و در مصاحبه‌های متعددی از پایبندی به اخلاق و قوانین و شئونات کشورش سخن گفت. او با توجه به سن کم خود ثابت کرد که از پتانسیل بالایی برای بازی در یک تیم خوب اروپایی برخوردار است و جنبه درخشش در فوتبال اروپا را دارد. کسی که در جام‌جهانی نوجوانان هند، برابر آلمان به دو گل زده رسیده و ۶پ اس‌گل داده، حق دارد برای آینده خود با جعبه مدادرنگی ۶۴ تایی نقاشی بکشد و به تیم‌های مهم انگلیس، اسپانیا یا آلمان هم فکر کند. او می‌تواند حرفه‌ای‌تر از اینها باشد و مستحق رسیدن به بهترین‌هاست. بیهوده نیست وقتی سرمربی شارلروا در مصاحبه مطبوعاتی پس از بازی درباره بازیکنان خود می‌گوید: «من در تیم خود بازیکنی مثل دلفی را دارم که وقتی در تمرین، مجبور می‌شود برای دقایقی روی نیمکت بماند، خشمگین می‌شود، این خشم برای من با ارزش است و مطمئن می‌شوم که او کوه انگیزه است و در بازی‌های رسمی که برایش مهیا می‌شود، قدرشناس است و از میدان‌های رسمی برای درخشش خود نهایت استفاده را خواهد کرد.
ترافیک ستاره در فوتبال باشگاهی اروپا همیشه مانعی بر سر راه ستارگان فوتبال ایران است. در این میان بدون تردید بهترین لژیونر فوتبال ایران با فاصله زیاد نسبت به دیگران، سردار آزمون بود که خوش درخشید و با تیمش به قهرمانی لیگ روسیه رسید و حتی در جدول آقای‌گلی نیز همیشه به‌عنوان یک مدعی جدی مطرح بود اما دلفی نیز در کنار سردار آزمون می‌تواند در فهرست لژیونرهای خوب فوتبال ایران قرار بگیرد. او فراز و فرود زیادی را تجربه کرده که با توجه به سن و سال و سابقه‌اش، چندان عجیب و نگران‌کننده نیست.
یونس دلفی در فوریه ۲۰۱۸ با قراردادی سه ساله به تیم شارلروای بلژیک پیوست و اکنون به این قرارداد ارزشمند و فکر شده، پایبند است، حداقل دو بار در صحبت‌های رسمی خود به این قرارداد به چشم قرارداد مهم زندگی‌اش اشاره کرده و شارلروا را مانند یک بازیکن حرفه‌ای خانه خود می‌داند. احتمال درخشش دلفی در فصل آینده بسیار است، آن هم در کشور ویلموتس بلژیکی که قرار است سرمربی تیم ملی ایران شود. دلفی می‌تواند به یکی از لژیونرهای مهم تاریخ فوتبال ایران تبدیل شود اگر همچنان از حاشیه‌ها دور بماند و از برخی فراز و فرودها ناامید نشود.
